Bigi pan

11/12
Het is weer vrijdag en dat betekend dat ik heerlijk uit kan slapen. Om 9u wordt ik wakker en ik bedenk me dat ik wat heb laten liggen in het ziekenhuis. Ik kan niet meer slapen en ik besluit om 9.30 maar uit bed te gaan. Om 9.50 zit ik op de fiets op weg naar het ziekenhuis. Gelukkig ligt het er nog en ben ik snel weer thuis.
Nadat ik de was weer van kant heb, ga ik nog even langs de mall en fiets ik langs de gompertstraat. Ik moet nog wat voor Aqiel halen want hij is vandaag 3 jaar geworden. Vanavond heb ik een feestje van hem in de warung.
Het is moeilijk om voor hem wat te vinden, ik ken hem niet uit mijn duim en weet niet wat hij leuk vind. Maar uiteindelijk is het toch gelukt om wat te vinden. Nu nog hopen dat ie het leuk vind.
Ik heb nog even tijd om wat te gaan doen, want om 5 uur is de taxi pas hier. Ik besluit maar ff tv te gaan kijken. Maar al snel val ik in slaap, want die muziek is slaap verwekkend.

Om 5 uur is de taxi er en ga ik naar de warung. Als Judy komt, help ik me om alles te versieren. Al snel komen er meer gasten en wordt Aqiel van alle kanten verrast. Hij begint direct te spelen, en heeft geen aandacht voor de visite die voor hem is gekomen.
Voor in de warung in het eetgedeelte is het druk. Judy, Michelle en de andere werknemers zijn druk bezig met de bedieningen en het klaar maken van het eten. Voor mij een gelegenheid om even te komen helpen. Toch weer eens wat anders, ik vind het leuk om even te kunnen helpen. Het loopt lekker door en de mensen zijn tevreden.

Om 22u gaan we weg om naar het volgende feestje te gaan. Een tante van Leendert is jarig en ook daar zijn we voor uitgenodigd. Het is druk, maar wel gezellig. Ik sluit me aan bij Ferry, Keleigh, Kimaro en Brian want die waren al aanwezig. De mensen ken ik niet en ook tante ken ik niet. Maar hier wordt je overal uitgenodigd, als je ze nou kent of niet.De mensen ken ik niet en ook tante ken ik niet. Maar hier wordt je overal uitgenodigd, als je ze nou kent of niet. Er is genoeg gelegenheid om te eten en te drinken en met een ieder wat te praten.
Ik maak kennis met een aantal mensen en dan is het tijd om weer naar huis te gaan. De meeste mensen zijn al weer weg. Om 1u ben ik dan weer thuis, ik zet nog even wat muziek aan en dan ga ik slapen.

13/12
Weer een nieuw dag aangebroken. Om 9.30 sta ik op. Ik heb al lang weer de slaap uit.
Ik fris me wat op en ga dan even langs het internetcafé. Dan nog even wat winkelen en weer naar huis. Ik heb een nieuwe usb stick gehaald want de andere zijn al weer vol. Ik heb nu een 4 gb gehaald zodat ik wat meer foto’s kwijt kan op een stick.
Verder houd ik me wat bezig met verslagen, en kijk ik mijn foto’s even terug. Als ik het zo bekijk, kan ik het bijna niet geloven dat ik dit allemaal al heb meegemaakt en al zoveel. De tijd gaat ook zo snel.
Vanmiddag ben ik wat bezig geweest met kaarten en mijn boel weer wat opgeruimd.
Vanavond was het rustig. Ik ben wat gaan eten en zo tegen 18.30 ben ik dvd’s gaan halen bij chedams, waar ik ook altijd ga internetten. Op hoop van zegen dat ze het gaan doen.
Toen ik terug was, ben ik gelijk gaan chatten, maar helaas mijn laptop pakt het niet omdat het juiste programma niet is geïnstalleerd. Ik ben toen wat spelletjes gaan doen, wat tv gaan kijken en muziek geluisterd. Toen was het oom al weer 12u geweest dus tijd om te gaan slapen.



14/12
Het is 7.30 als mijn telefoon gaat. Ik lig nog half in coma. Het is Judy, ze vraagt of ik klaar ben om naar Cola kreek te gaan. Met een kwartier staan ze dan al bij mij. Ik wist dat we vroeg zouden gaan, maar zo vroeg? Ik ben als een speer uit bed gevlogen en heb me snel opgefrist.
Eerst nog even langs de markt om van alles te gaan halen voor de gehele dag. Er wordt me van alles aangeboden om te proberen, ja ik ben nu in Suriname en half Javaans dus moet ik ook alles proberen. Sommige dingen zijn ook echt lekker, maar je moet er soms ook van houden. Dan gaan we naar huis om Leendert te halen. Daar laden we alles in de auto, en wachten we op de rest. Het is een familie dag van de familie van Leendert. Dus we gaan met een grote groep.

Om 11 uur komen we aan op Cola kreek. Het is heerlijk weer en de hangmatten worden snel opgehangen. Tijd om even bij te komen. Al snel volgen er meer mensen en wordt het aardig druk. Alles wordt op tafel gezet en dan is het tijd om wat te eten. Nog even kennis maken met de nieuwe gezichten en dan lekker in het water. Het water is echt koud, maar ik mag niet klagen zegt men, want in NL is het nog kouder. Samen met Leendert maak ik een wandeling over het strand. Er zijn vele mogelijkheden. Je kunt overnachten, er is een gedeelte om te zwemmen voor kleine kinderen en je kunt waterfietsen huren. het is vandaag lekker rustig en echt een dag om heerlijk te genieten.

Later in de middag, krijgen we een enorme regenbui en alle mannen vliegen het water in. De dames daar in tegen, blijven allemaal onder dak.
Als de regen voorbij is, zitten we met z’n allen buiten op het zijl, we praten en we lachen en we zwemmen. Het is echt gezellig en iedereen geniet van elkaar.

Al snel is het 18u en de meeste mensen gaan naar huis. Wij blijven nog even en we kaarten nog even met een paar. Ja Judy heeft haar kaart groepje bij een kunnen brengen en is al lang blij dat we eindelijk weer eens kunnen kaarten.
Zo tegen 20.30 gaan we richting huis. Allemaal moe maar voldaan van een heerlijke zondag.
Zo rond 22.15 ben ik weer thuis. Ik ben ook echt moe en ga dan ook slapen.

15/12
Weer een nieuwe dag en een nieuw begin op een nieuwe afdeling. Namelijk de chirurgie. Vandaag loop ik met collega’s mee. Ik kijk wat rond en krijg allemaal nieuwe informatie en nieuwe indrukken. Het is niet druk, integendeel. Ik had het ook niet anders verwacht dat het rustig zou zijn. Ik had van de Belgische studenten gehoord dat er momenteel niet veel drukte is. En al helemaal rond deze tijd van het jaar. Kerst en oud en nieuw zit er aan te komen en niemand laat zich dan opereren. Maar toch zijn er zon 25 patiënten op de afdeling. dat lijkt een hele boel. Maar er is dan ook volop aan personeel. In totaal zijn er 5 Surinaamse stagiaires. Dan de 2 Belgische studenten en ik. Meer stagiaires dan vast personeel zou je zeggen. Dat maakt het ook zo rustig. Iedereen heeft zo zijn eigen taak en je bent er om elkaar te helpen dus zijn de taken zo verdeeld en zit je ook zo door je taken heen.

Eindelijk is het dan 15u en dus tijd om naar huis te gaan. Uit stage ga ik boodschappen doen. Ik zal vanavond Hollandse Macaroni gaan maken. De inkopen worden gedaan en ik moet langs verschillende winkels. Zo tegen half 5 ga ik even internetten, even weer contact met het thuisfront. Even een halfuur en dan komt de taxi me halen.
Bij Judy ben ik druk bezig met het maken van de macaroni. Bruce, Michelle, opa en oma en Ferry komen allemaal een hapje eten. En al snel wordt de bodem zichtbaar. Het smaakte weer heerlijk zon Hollandse kost en ook de anderen hebben heerlijk gegeten.
Het is dan ook weer erg gezellig bij Leendert en Judy. Er zijn ook weer genoeg mensen om mee te kaarten dus worden de kaarten weer op tafel gelegd. Echt weer zo gezellig een avond kaarten.
Het is al snel 22u en al weer tijd om het huis weer op te zoeken. Morgen weer een frisse dag, dus tijd om te gaan slapen.

16/12
Vandaag sta ik voor de wondenronde. Ik loop met een collega mee, dus ik mag assisteren. Wat een verschil met de wond verzorging van NL. Het zijn echt grote diabetische wonden. Wonden die ik nog nooit had gezien. Maar voor mij erg interessant en ik ben dan ook erg leergierig. De wonden worden bloot gelegd en afgedekt met celstof. Tot de arts komt, die doet een snelle blijk van 2 seconden en dan mogen we het weer verbinden. Schoonmaken met zoute olie en desinfecteren met jodium. Daarna wordt het gewoon weer verbonden met gazen en verband. Voor op de afdeling worden er drains verwijderd. Een kans voor mij om te komen kijken. Dan kan ik het een volgende keer ook zelf gaan doen.
Er moeten mensen van de ok gehaald worden en de overdrachten worden geschreven. De tijd kruipt, maar dan is het eindelijk tijd om naar huis te gaan. Het is dan 14.30 het hoofd was om 14 uur al weg. En ze is echt streng. Ze heeft op een ieder wel commentaar en vele kunnen niks goed doen. Dus ik begrijp al snel dat niet iedereen dol op haar is. We zien dan ook de kans om eerder weg te gaan. Als ze er nog was geweest zou het echt niet gebeuren. Een mazzeltje dus.

Ik kleed me snel even om en fris me op. Daarna even naar het internetcafé. Vanavond niet naar salsa. Ik heb echt geen zin en ben moe. Ik besluit om maar een nieuwe kaart te gaan maken. Hier kan ik echt uren mee bezig zijn. Ik heb nu dan ook de tijd om er voor te gaan zitten. Daarna kijk ik nog even tv en luister ik nog wat muziek. Dan is het ook wel weer tijd om te gaan slapen.

17/12
Ook vandaag sta ik voor de wondenronde. Ik heb mijn toestel meegenomen en heb toestemming van het hoofd en de patiënten dat ik foto’s mag gaan maken van de wonden. Ik zeg er ook uitdrukkelijk bij dat ik beslist geen namen ga gebruiken en dan ik geen foto zal maken van het gezicht. Kan ik het mooi gebruiken voor mijn verslagen.
Deze collega gaat heel anders te werk dan die van gister. Ik wijs ze nog dat ze de steriele handschoenen niet moet vergeten. Maar gebruiken? Nee hoor. Pas bij de laatste wond heeft ze ze aangetrokken, maar dat was niet een van de grootste. Als ik ze er naar vraag dan kan ze geen zinnig antwoord geven. Er wordt geen wond schoongemaakt met alcohol of zoete olie. Er komt geen zinkzalf aan te pas. De wonden worden blootgelegd, gedesinfecteerd met jodium en weer verbonden met gaas en verband. Dat is het dan weer. Ook weer geen antwoord kunnen geven. Waarom geen zinkalf? Waarom geen steriele handschoenen? Waarom wordt het niet schoongemaakt met zoete olie? Terwijl de collega van gister wel met steriele handschoenen werkte (eenmalig) en wel elke wond gebied schoonmaakte met zoete olie. Je zou denken dat deze wonden nooit weer genezen. Deze patiënten met zulke wonden, liggen er ook al 2 maand. En geen enkele wond die snel geneest of waar je vorderingen kan zien. En wie kan een wond in 2 seconden beoordelen?

De rest van de dienst is het ook weer erg rustig. Ik houd me wat bezig met de opdrachten en observaties van patiënten.
Om 15u is het dan weer tijd om naar huis te gaan.
Eerst nog even langs de bakker om gebak. Morgen word ik een jaartje ouder en moet er wel wat in huis gehaald worden. Althans bij Judy, want daar zal ik mijn verjaardag gaan vieren.
Even tijd om te gaan internetten. Dan even douchen en nog wat knutselen.
Om 19.30 komt Ferry me halen, we gaan poolen met een aantal vrienden ter ere van mijn verjaardag morgen. De rest is er nog niet, dus Ferry en ik beginnen alvast te spelen. Jordan, Giovanna en Brian komen later.
Als de rest ook is gearriveerd kunnen we dan echt beginnen met poolen. Vandaag komt er van mij niet veel van terecht. Het ligt vast aan de keu :). Maar a fijn. Het was wel erg gezellig om met dit groepje samen te zijn geweest. Na het poolen zijn we nog langs burger king geweest. Onze Sjaak (Brain) kwam een hele poos later. Onderweg kwam hij vrienden tegen. Maar hij is toen ook direct weer weg gegaan. dat was nou sneu voor hem want hij dacht dat ik ging trakteren.

Het was 23.45 toen ik thuis was. Ik ben nog even bezig geweest met de foto’s en toen ben ik ook gaan slapen. Het is inmiddels al weer 1 uur geweest.

18/12
Het is vandaag 18 december en ik ben weer een jaar ouder. Een vreemd idee nu ik geen eigen familie om me heen heb. Het is voor 6 uur en ik krijg de eerste sms-jes al binnen. Dan om 6 uur gaat de telefoon. Dit ga zo door tot 9 uur. Ik besluit er dan maar uit te gaan. Slapen doe ik niet meer. Even douchen en naar de winkel. De boodschappen zijn weer binnen. Dan nog even naar de bakker en direct naar Judy. Ik had afgesproken dat ik vandaag bij haar zou zijn.
De enveloppen van thuis liggen daar en ik ben zeer benieuwd wat daar allemaal in zit. En een hele verassing, want ik krijg zelfs een kaart van de geiten. Een hele mooie foto met de groeten. Een heel leuk idee. Thuis heb ik het direct opgehangen. Ik zie dat ze al flink zijn gegroeid dus ze worden niet overgeslagen met de maaltijden.
Van Leendert en Judy heb ik een hele leuke armband gekregen en ik heb m’n haar laten verven en ook dat heb ik ven hen. Rond 11 uur zijn we naar de winkels in de buurt geweest want er moesten boodschappen voor Leendert gedaan worden.
Thuis hebben we snel even wat gegeten en om 12.30 was het tijd om Jareth uit school te halen. Toen zijn we met z’n 3-en de stad in gegaan. We hebben echt even lekker gewinkeld. Ik heb eindelijk een tas kunnen vinden. Altijd mijn spullen bij die van een ander in de tas. Dus ik vond het wel tijd voor een eigen tas. Nog wat ditjes en datjes en onder weg nog even langs de mac voor een ijsje. Heit en mem en de kids belden nog even om de felicitaties door te brengen en ik ben weer op de hoogte van de laatste nieuwtjes.

Als we bij Judy aankomen eten we gebak. Judy doet de was en ik ga naar huis.
Eerst even internetten en dan snel naar huis om te douchen.
Rond 6 uur ben ik bij de warung, Bruce, Michelle en Aqiel hadden gevraagd of ik daar nog even kwam, ook zij wilden me nog even feliciteren en hadden wat voor me meegebracht.
Daar heb ik nog een heerlijke saouto gegeten.

Om 19u kwamen Leendert, Jareth en oma me halen. Ook Cherryl is vandaag jarig en ik ben hier ook voor uitgenodigd. Er was van alles te eten en te drinken. De hele familie was er en ook iedereen wist dat ik vandaag jarig was dus was het dubbel feest.
Het was weer een zeer geslaagde dag.

Ik ben met Jordan en Giovanna weer terug gereden. Giovanna moest nog naar de kapper om haar haar te laten wassen. Tja het is 22.20 en de kapper is nog open tot 23u. een keer in de zoveel tijd dan laat ze haar haar bij de kapper wassen, omdat ze dan een massage krijgt van een half uur. Hier in Suriname is alles normaal. In de zaak waren de kinderen nog op. Ze zaten daar tv te kijken. De kinderen waren in de leeftijd van 4 tot 12. een Chinees gezin. Om 22.30 zaten ze nog te eten. Ik vind zoiets niet gewoon, de kinderen moeten morgen weer naar school, maar hier is dat normaal en hier kan en mag alles. Kinderen zie je overal, het maakt niet uit hoe laat het is.
Toen Gio klaar was met haar massage, reden we nog een rondje door de stad en heeft Jordan me weer thuis afgezet. Toen ben ik ook gaan slapen. Het was al weer laat.

19/12
Vandaag even heerlijk uit kunnen slapen. Het was niet zo laat maar toch een lekker gevoel dat ik vandaag niets hoef en dat ik lekker rustig aan kan doen.
Ik heb verder geen plannen dus ben ik maar even gaan internetten. Even weer contact zoeken met thuis.

Toen ik terug kwam ben ik nog een hele poos bezig geweest met kaarten maken. Ik heb vandaag een pakketje gekregen van Roelina met allemaal knutsel spullen voor kaarten maken. Dus ik heb weer genoeg om wat nieuws te maken. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Het is mooi werk en zo krijg ik mijn tijd wel om.

Om 16u nog even langs de mall geweest. Het was daar wel gezellig, want er was een kleine braderie. Het stelde niet veel voor maar het was toch wel gezellig. Niet te veel drukte en genoeg tijd om alle kraampjes even langs te gaan.

Als ik terug kom is het al weer 17.30 en tijd om wat eten klaar te maken. Daarna ben ik weer verder gegaan met mijn kaarten. Verder heb ik nog wat tv gekeken.
Morgen ga ik vroeg uit bed. We hebben een trip met de Belgische studenten. Maar al met al was het toch weer zon half 11 toen ik in slaap ben gevallen.

20/12
Mijn wekker ging om6u weer af. Tijd om op te staan want om 6.45 komt Jeffry me halen.
De andere meisjes zitten al in de auto, en we gaan richting de bus, die ons naar Nickerie brengt. Het duurt even voor we vertrekken. De bus moet eerst vol zijn, en dat lukt dan ook. De bus zit echt helemaal vol, het is inmiddels dan 7.30 als we vertrekken.
De busreis duurt erg lang. De weg die we moeten rijden valt mee. We hoeven gelukkig niet over bauxiet. Maar de stoelen zitten voor geen meter, dus na een half uur heb ik het wel gezien. Helaas duurt deze rit 4 uur dus het wordt een lange rit.

Het is zeker zon 11.30 als we aankomen in Nickerie. Daar wachten we op de gids. De gids brengt nog 2 Belgen mee en samen gaan we met haar man, en de bootman richting Bigi Pan.

Onderweg moeten we allemaal uit de boot stappen, omdat we niet verder kunnen. Met z’n allen tillen schuiven we de boot over een soort vlot. Dat is niet zo 1, 2, 3 klaar, maar we redden het toch op. Dan moet ook de andere boot nog, want we zijn met 2 boten, omdat daar het eten end e bagage in zit.
Dan vervolgen we onze tocht. Onderweg spotten we kaaimannen. We kunnen duidelijke foto’s en opnames maken. Overdag zie je ze niet zo snel. Meestal zijn ze in de avonduren actief en als de zon opkomt. Maar we hebben geluk en we kunnen ze van heel dichtbij bekijken.

Ons huisje staat midden op Bigi Pan, op de Laguna rivier. Bigi Pan betekend groot water.
Als we daar aankomen, brengen we al onze bagage in het huisje en hangen we de hangmatten aan de balken. Er zijn echt een wereld muskieten en we worden van alle kanten lek gestoken. Gelukkig hebben we allemaal een klamboe en nog mooier, de gids heeft een extra, zodat ook ik veilig kan slapen vannacht.
Als alles hang en alles te plek is, kunnen we eten. Rijst met kip en kroepoek. Daarna gaan we het water op. Het is de bedoeling dat we gaan vissen. Ja niet meet hengels zo als we gewend zijn, nee met onze handen, stokken en een net. De gids bind zijn net vast aan bomen, daarna gaan wij allemaal uit de boot met de vrouw van de gids. Dan verspreiden we ons allemaal in het water en jagen we de vissen naar het net. Dit doen we d.m.v het slaan van stokken op het water. In onze onderbroeken lopen we door het water om de vissen naar het net te jagen.
Echt een grappig gezicht. Zo heb ik nog nooit de vissen gevangen maar toch weer een hele ervaring. Dan worden de vissen in de boot gegooid en gaan we de boot weer in, om een eindje verder weer het water in te gaan voor nog meer vissen. In de boot worden de vissen schoon gemaakt.

We varen verder het water op en komen langs een gebied waar er vreselijk veel vogels zijn. In totaal zijn er 120 soorten vogels waarvan er 75 soorten blijven en de rest zijn trekvogels.
De mooiste vogel soort is de rode ibis. Verder is er de blauwe reiger, de zilver reiger en de ooievaars en natuurlijk nog zoveel meer soorten voor mij te veel om het allemaal te kunnen onthouden. We zitten net in het goede gebied, want hier slapen de vogels en we zien ze ook allemaal in groepjes verschijnen.
Het is zonsondergang en het is een prachtig gezicht om dit mee te maken terwijl je lekker op het water rond dobbert.

Dan gaan we verder naar ons huisje. Daar is de gids bezig om het eten klaar te maken. ze weet wel van koken en verrast ons keer op keer. Dit keer is ze bezig met friet en salade en natuurlijk de vis die we hebben gevangen. Ondertussen zijn wij bezig met raadsels en spelletjes. Dan is het ook al weer 22.30 en tijd om op kaaimannen tocht te gaan. Omdat het donker is zie je (als je goed schijnt met je zaklamp) veel kaaimannen. Bijna tegen het einde kunnen we duidelijke foto’s maken. We zitten dan heel dicht bij een kleine kaaiman en hij vind het geen probleem dat we foto’s maken en blijft ook mooi zitten.

Dan is het wel weer welletjes, iedereen is uitgeteld en als we terug komen gaan we dan ook in de hangmat en vallen we ook vrij snel in slaap.

21/12
Om half 9 zitten we aan het ontbijt. Brood met ei en heerlijke bakka bana’s.
Na het eten is het tijd om te gaan varen. We gaan vogels spotten. Dit is immers een gebied met allemaal vogels en echt de moeite waard om hiervoor uit je hangmat te komen.
Als we zijn uitgekeken, gaan we weer terug. Lekker lui in de hangmatten liggen en al weer tijd om onze spullen zo langzamerhand op te ruimen.

Als de gids bezig is met het eten, gaan wij krabben vangen. En hoe? Gewoon een stukje vis aan een touwtje knopen en wachten tot er een krab aan het touwtje hangt. En als je geluk hebt, heb je zo een hand vol. Want de krabben hebben honger en het gaat als een sneltrein vaart. Een van de Beglische meiden (Sunny) wil het ook even proberen, eerst gaat het niet omdat ze het niet durft, maar al snel heeft ze de smaak te pakken. Ook ik zal een poging doen, maar reken er maar niet op dat ik ze omhoog haal echt niet. Ik laat Sunny en onze gids Steffanie het werk doen. Al snel hebben we een pan vol. Als ik me niet vergist heb, zijn het er meer dan 10. zo nu en dan gooit Steffanie er een naar achter, want je moet razendsnel zijn om die beesten uit het water te halen. Voor je het weet heb je er een aan je vingers hangen. En reken er maar niet op dat ze dan snel los laten.

Het is inmiddels half 1 en tijd om de boot in te laden. Dit keer gaat alles in een boot. Onderweg spotten we weer een aantal kaaimannen en genieten we van het heerlijke uitzicht op het water. Onderweg weer even uitstappen om de boot over het droge te tillen en dan gaan we weer verder met onze tocht. Tegen half 2 komen we aan in Nickerie. De bus is tegelijk en we kunnen dus direct over stappen. Even afscheid nemen van de gids en dan rijden we weer richting Paramaribo. Weer een lange rit van 4 uur. Na een half uur weet ik al niet meer hoe ik moet zitten. Dus die bus rit lijkt nog langer dan de heen reis.

Het is kw voor 6 als we aankomen in Paramaribo. Gelukkig komt de taxi al snel en kunnen we richting huis.

Het eerste wat ik doe is douchen. Dat was daar niet mogelijk. Het water is daar niet echt schoon, en als ik me bedenk dat we allemaal onze behoefte moesten doen achter een dekzijl, hangend boven het water, nou dan bedenk ik me wel 10x. Verder is er niemand die zich heeft wassen. Alleen de gids ging even naar de overkant omdat de buurman wel water had om te douchen. Wij hebben wel de gelegenheid gehad, maar dat had toch niet veel zin want vies werden we toch weer.
Daarna ben ik foto’s gaan bekijken. Ik heb ze direct weer op de stick gezet. Daarna even weer mijn verhalen getypt en nu is het inmiddels 20.45 en tijd om zo maar eens te gaan slapen. Na een actief maar toch ook ontspannend weekend is het weer tijd om me op te gaan laden voor een nieuwe werkweek.

Iedereen bedankt voor de vele kaarten.
En voor jullie gezegende feestdagen.
Pas goed op met vuurwerk en tel eerst je vingers.

Liefs Tijkje